Je eigen praktijk vormgeven betekent visionair durven zijn

Ondernemerschap vraagt van je om je licht niet onder de korenmaat zetten, en trouw durven zijn aan wat jij het allerliefst in de wereld wilt zetten.

Er zijn momenten, dat je die visie volslagen scherp voor ogen hebt. Dat je borrelt van de energie, en de creativiteit in je voelt stromen.

En er zijn ook momenten, dat je volkomen in het duister tast. Dat je jezelf vergelijkt met anderen, die het (althans vanaf de buitenkant gezien) ongelooflijk goed doen in vergelijking met hoe het (althans vanaf jouw binnenkant gezien) maar magere resultaten. Dan stokt je creativiteit, en heeft de innerlijke criticus vrij spel.

Wie geef je de macht? Je creator of je innerlijke criticus?

Je innerlijke criticus is (de naam zegt het al) goed in kritiek leveren op jou, op de huidige situatie. De innerlijke criticus is goed in vergelijken met anderen. De innerlijke criticus VREET energie, en werpt je terug in een houding van slachtofferschap. De innerlijke criticus houdt niet van het ‘hier en nu’. De spanning die in het huidige moment bestaat (‘je ziet iets voor je wat je wilt verwezenlijken, maar daar ben je nog niet’) interpreteert de innerlijke criticus als onaangenaam en verkeerd. Het leven moet zich vormen naar jouw wensen, en als dat niet zo is dan barst de criticus los. Kortom: de criticus legt je lam.

Je creator (de naam zegt het al) is creatief. De creator ziet mogelijkheden. Zij is goede vriendjes met de visionair in jou. De creator GEEFT energie. Zij bevordert een houding van speelsheid en vreugde. De creator is bereid om innerlijke onzekerheid uit te houden, en vindt het niet erg dat resultaat nog niet gegarandeerd is. Zij houdt van het leven. De spanning die in het huidige moment bestaat tussen wat je zou willen, maar wat nog niet gerealiseerd is, ziet zij als een schitterende aanleiding om aan het werk te gaan. Zij is hoopvol. Niet van het soort hoop, dat je krijgt als de resultaten al aan de horizon gloren. Maar het soort hoop dat dieper gaat. Een soort oervertrouwen in de goedheid van het bestaan. Kortom: de creator zet je in beweging.

De creator is nooit ver weg

Mijn ervaring is dat criticus en creator naast elkaar bestaan. Hoe graag ik ook één en al creator zou zijn, van tijd tot tijd steekt de criticus zijn kop op. Ik ervaar het als een doorgaand leerproces om de criticus te leren herkennen, en zijn kritiek en negativiteit niet als De Waarheid te horen, maar als ‘Ook Maar Weer Een Verhaal’. En om mijn oren niet naar de criticus te laten hangen, maar telkens weer met mijn hele hebben en houden het huidige moment te omarmen, en gewoon weer een mini-stapje te zetten.

En juist het zetten van het allerkleinste mini-stapje brengt me steeds weer terug in mijn creatorschap. Dat is zo troostrijk: de creator is nooit ver weg. De kleinste creatieve handeling, de kleinste positieve daad die jouw visioen van een eigen praktijk wat dichter bij brengt, maakt de creator sterker en wakkerder. Al breng je maar het oud papier weg.

Het tot bloei brengen van een eigen praktijk brengt je creator ongelooflijk veel vreugde. Het helpt  daarbij om je creator te voeden, te steunen en serieus te nemen, en hem of haar te omringen met andere creatieve geesten.

Steun je creator

Een van de manieren om je creator te voeden is het zoeken van een groep gelijkgestemden. Voor de creator is het heerlijk om met een groep enthousiastelingen gestructureerd aan de slag te gaan, uit te wisselen, en van elkaars groei te leren. De creator geniet ervan om uitgedaagd te worden, en om gestaag te werken richting concreet resultaat.
 

Hartelijke groet! (en laat je niet gek maken door je criticus ;-))

Simone

 [module-285]